Sleutelpagina De gitaar - Elke snaar is een herhaling van zichzelf

Hoewel snaren verschillen in dikte en toonhoogte, gedragen ze zich allemaal precies hetzelfde.

Op de gitaar heb je dus eigenlijk 6 keer hetzelfde.


Voor elke snaar geldt het volgende:


Elke keer als je een vakje opschuift schuif je een halve toon omhoog of omlaag.


In de volgende afbeelding zie je alle tonen ingevuld op de tweede snaar. 

De tussenliggende tonen worden in deze afbeelding aangegeven met een # (kruis). 

De eerste toon is de C op de eerste fret. De laatste toon is de B op de twaalfde fret. 

Op de dertiende fret volgt dan weer een C en begint de reeks weer opnieuw.

Hierboven las je al dat alle snaren zich hetzelfde gedragen en eigenlijk gelijk zijn aan elkaar.

Je kan stellen: elke snaar op de gitaar is een herhaling van de vorige snaar. 


In theorie zou je je gitaar als volgt kunnen stemmen, ook al zijn de snaren verschillend in dikte. 

Gelukkig ziet de gitaar er niet zo uit, omdat het heel lastig wordt om akkoorden te spelen in deze stemming.


In het bovenstaande plaatje klopt alleen de tweede snaar. 

De andere snaren moeten verschoven worden om de tonen op de juiste plaats te krijgen.


Het komt er dan zo uit te zien:

Nu moet je het bovenstaande even rustig op je in laten werken. 


De regels zijn alleen maar naar rechts verschoven.

Zoek de C maar eens op op de tweede snaar en lees van links naar rechts. 

Je vindt dan deze tonenreeks: C C# D D# E F F# G G# A A# B C


Kijk nu maar eens naar de C op de andere snaren en lees dan weer van links naar rechts.


Als we de tonen op de juiste manier in gaan vullen op de gitaarhals dan komt het er zo uit te zien:

Helemaal vooraan zie van boven naar beneden de tonen E B G D A E.


Dit zijn de tonen die je hoort als je de snaar 'open' speelt. Dat betekent dat je de snaar niet indrukt. 

Je kan deze tonen onthouden met behulp van dit ezelsbruggetje: Elf Bananen Gaat Die Aap Eten.

SP02E002